Informacje DLa mieszkańca

Strona www Ochotniczej Straży Pożarnej w Bolechowicach: http://www.ospbolechowice.pl/

„…Ku chwale tym którzy byli przed nami… „

Historia OSP Bolechowice

Historia OSP w Bolechowicach sięga roku 1891, jednakże pierwsze oficjalne zapiski dotyczące udziału zorganizowanej grupy w ratowaniu ludzkiego życia i mienia od ognia pochodzą z dnia 2.08.1892r. Jest to notatka zamieszczona w gazecie ,,Nowa Reforma,, NR 175 str.3 mówiąca o wielkim pożarze w Zabierzowie gdzie spłonęło 21 domów i 11 stodół w dniu 30.07.1892 jak również o pomocy z Bolechowic. Tą też datę przyjęto jako oficjalne rozpoczęcie działalności OSP. Z przekazów ustnych wiadomo, że inspiratorem powstania OSP był właściciel majątku ziemskiego w Bolechowicach- Stanisław Ożegalski. W początkowym okresie OSP wyposażona była w prosty sprzęt tj. sikawkę ręczną przenośną, beczki, wiadra które były przewożone wozami konnymi. Członkowie OSP musieli być zaakceptowani przez społeczeństwo na zebraniu wiejskim. W roku 1899 zmarł Stanisław Ożegalski. Brak jest danych kto później przejął funkcję prezesa , ale I wojnie światowej powrócił na to stanowisko kolejny z rodu Ożegalskich, syn Stanisława- Michał i piastował je do roku1937 (zm.29.01.1937). Z początkiem lat 1900 naczelnikiem OSP był Stanisław Jabłoński- kowal. Funkcję te pełnił do roku 1914.W związku z wojną został zmobilizowany do armii austriackiej. Okres tamtych lat charakteryzował się dużą ilością pożarów. Wieś Bolechowice bardzo ucierpiała w tamtym czasie, z najgroźniejszych to pożar z roku 1909, kiedy to w centrum Bolechowic spłonęły 3 domy i 1 stodoła. W 1912r. Od podpalenia stodoły u Wojciecha Rusina spłonęły 2 domy i 1 stodoła a poprzez przerzut ognia duża stodoła dworska z plonami i dwie brogi z sianem. Akcja gaszenia tego pożaru trwała 2 tygodnie. Podobne pożary miały miejsce również w 1905r. W Ujeździe gdzie spaliły się 3 stodoły dworskie ze zbożem. I Wojna Światowa wyraźnie osłabiła struktury OSP. Prawie wszyscy sprawni mężczyźni z Bolechowic zostali wcieleni do armii austriackiej i znaleźli się na wielu frontach tej wojny i tylko niewielu udało się z niej wrócić. Po powrocie z wojny w roku 1919 naczelnikiem OSP został Wojtaszek Ludwik będąc nim do 1926r. W tym czasie zakupiono mundury, drabinę Szczerbowskiego i nową sikawkę ręczną o większej wydajności przystosowaną do przewozu na wozie konnym( sikawki z tego okresu są przechowywane w naszej OSP jako zabytki sprzętu gaśniczego). Została wybudowana remiza z desek w centrum Bolechowic. O działalności OSP w tym okresie świadczą wzmianki prasowe z lat 1927-1928 z ,,Wiadomości Pożarnicze,, Związku Osp woj. Krakowskiego- o udziale OSP Bolechowic przy pożarze w dniu 20.01.1927 w Kobylanach, natomiast w ,,Kalendarzu Strażackim,, na rok 1928 związku OSP woj. Krakowskiego, wymieniona jest OSP Bolechowice wraz z imiennym zarządem tj. Ożegalski Michał, Sendor Władysław, Król Jozef( materiały te znajdują się w muzeum Pożarnictwa w Alwerni) Okres 20-lecia międzywojennego wiąże się z takimi nazwiskami jak: Wojtaszek Ludwik, Sendor Władysław, Sroka Kazimierz którzy byli kolejnymi naczelnikami OSP. Ich działania skierowane były na zdobywanie funduszy różnymi sposobami takimi jak np. urządzenie przedstawień w szkole , festynów w dolinie bolechowickiej, sprzedażą biletów wstępu do doliny bolechowickiej za zgodą właściciela lasu. Fundusze te były przeznaczone na zakup sprzętu, mundurów i budowę nowej remizy, którą wybudowano w 1934r. A która przetrwała do 2000r. W tym czasie sprawiono także nowy wóz konny który już wyposażony był w resory. Nadeszła okupacja hitlerowska 1939-1945. Okupant w znacznym stopniu utrudniał działalność OSP. Remiza został zarekwirowana na magazyn a pod koniec okupacji na kwaterę żołnierską i warsztat stolarski. Sprzęt strażacki musiał być chroniony przez mieszkańców wsi i przechowywany po domach i stodołach. Członkowie OSP zostali wyznaczeni przez okupanta tzw. ,,dziesiętników,, którzy musieli pełnić warty nocne, pilnować magazynów ze zbożem itp. Po okupacji ponownie zaczęto odtwarzać struktury OSP. W 1947r. Naczelnikiem został Stanisław Sendor. W wyniku elektryfikacji wsi doprowadzono do remizy prąd oraz zainstalowano syrenę elektryczną. Przeprowadzono remont remizy. W 1957r dh Stanisław Sendor zostaje prezesem a naczelnikiem dh Józef Filo. W 1958 zostaje zakupiona motopompa M-200 a w 1959r. nowa motopompa M-800,,Leopolia,, W 1965 jednostka cieszy się z nowego zakupu jakim był wóz konny na gumowych kołach. Przekazanie powyższego sprzętu odbywało się uroczyście po uprzednim poświęceniu przez księży, co nie było akceptowane przez władzę komunistyczne. W 1967r. Naczelnikiem OSP zostaje Franciszek Klimek a 1970r. Zostaje założona Młodzieżowa Drużyna Pożarnicza. W 1970r. Zostaje przeprowadzony ponowny remont remizy a od 27.09.1970 datuje się nową jakość w sprzęcie pożarniczym naszej OSP. Wtedy to właśnie odbyła się uroczystość przekazania naszej OSP nowego samochodu pożarniczego Żuk-A15 z pełnym wyposażeniem. Kierowcą samochodu został Bronisław Namysłowski. W 1971r. Naczelnikiem OSP zostaje Władysław Korbiel a w roku 1972 został założona Młodzieżowa Żeńska Drużyna Pożarnicza. Od 1975r. Do chwili obecnej funkcję naczelnika pełni dh Stanisław Olek, który przejął pieczę nad samochodem pożarniczym. W tym samym czasie OSP bardzo licznie wyjeżdża do pożarów, bierze udział w zawodach sportowo- pożarniczych zajmując czołowe miejsca na różnych szczeblach wiekowych. W 1978r. Prezesem OSP zostaje Franciszek Klimek który pełni tą funkcję do 1987r. W 1983r. tj. w okresie ,,stanu wojennego,, przeprowadzono remont kapitalny samochodu pożarniczego Żuk łącznie z wymianą karoserii. Koszty remontu pokryła Komenda Wojewódzka Straży Pożarnej w Krakowie. W 1986r. Na zebraniu OSP wybrano komitet budowy remizy i rozpoczęto przygotowania do budowy. Gromadzono materiały budowlane i załatwiono formalności urzędowe , opracowano projekty lecz, poniesione koszty i starania nie przyniosły efektów. Lokalizację remizy zmieniano czterokrotnie a trzykrotnie zmieniały się składy osobowe komitetu budowy. Ostatecznie przyjęto program budowy budowy budynku wielofunkcyjnego na działce koło starej szkoły tj. dobudowy nowego segmentu szkoły, gdzie OSP otrzyma garaż i jedno pomieszczenie. W 1987r. Prezesem OSP zostaje dh Władysław Sendor, syn Stanisława, który funkcję tą pełni do chwili obecnej. Działalność OSP w tym okresie to przede wszystkim przygotowania do budowy remizy, udział w akcjach ratowniczo- gaśniczych (szczególnie w okresie powodzi) , imprezach sportowych, zawodach sportowo- pożarniczych, uroczystościach i imprezach strażackich. W 1992r. OSP obchodziło 100-letnią rocznicę swego istnienia, na której otrzymała sztandar ufundowany przez społeczeństwo Bolechowic. Sztandar ten przekazał Prezes Zarządu Wojewódzkiego Związku OSP RP w Krakowie mgr. Tadeusz Piekarz. W dniu 19.09.1998r. wmurowano ,,kamień węgielny,, pod budowę ,,budynku wielofunkcyjnego,, a historycznym dniem dla OSP był 11.10.2000r w którym to OSP otrzymała od Urzędu Gminy w Zabierzowie na zasadzie umowy-użyczenia garaż i pomieszczenie biurowe w powstającym budynku wielofunkcyjnym. Z dniem 10.11.2000 stara remiza wybudowana w 1934r. W centrum Bolechowic przestała istnieć. Dnia 18.12.2003r. Sprowadzono do OSP Bolechowic nowoczesny samochód ratownictwa techniczno- chemicznego na podwoziu marki IVECO który służy do dnia dzisiejszego stanowiąc chlubę jednostki. Aktualnie OSP liczy 31 członków tj. 24 czynnych, 4 honorowych i 3 wspierających. Bardziej szczegółowa historia OSP przedstawiona jest w kronice którą prowadzi dh Stanisław Macałka.

/Źródło: Strona internetowa OSP Bolechowice http://www.ospbolechowice.pl/